جنگ ۱۲ روزه با ایجاد نوسان در بازارهای مالی و افزایش فشار بر بودجه دولت، ضعف‌های ساختاری اقتصاد ایران را آشکار کرد. این بحران همچنین با مختل کردن روند تولید در صنایع کلیدی، نشان داد که سیاست‌های صنعتی کشور نیاز به بازنگری جدّی دارند.
نگاهی به تجارب جهانی نشان می‌دهد که بازسازی موفق پس از جنگ، بیش از هر چیز به یک حکمرانی کارآمد نیاز دارد؛ کره جنوبی با برنامه‌ریزی دقیق و تمرکز بر صنعت صادرات‌محور، توانست اقتصاد خود را شکوفا کند، در حالی که لبنان به دلیل فساد و اختلافات سیاسی، با وجود دریافت کمک‌های مالی، در مسیر توسعه پایدار ناکام ماند. تجربه جدیدتر اوکراین نیز اهمیّت شفافیت و استفاده از فنّاوری‌های دیجیتال در مدیریت بازسازی را به خوبی نشان می‌دهد.
بر اساس این درس‌ها، راهکار اصلی برای ایران، ترکیبی از چند اقدام کلیدی است:
– یک سیاست صنعتی جدید برای مقاوم‌سازی اقتصاد
– ایجاد یک مرکز فرماندهی هماهنگ برای _مدیریت یکپارچه مسائل اقتصادی و امنیت غذایی
– استفاده از دیپلماسی فعّالانه برای پایداری روابط تجاری
این راهکارها باید در چارچوبی مبتنی بر سه اصل «تاب‌آوری، شفافیت و مشارکت عمومی» اجرا شوند و بر پنج هدف اصلی متمرکز باشند:
– ثبات‌بخشی به اقتصاد:آرامش در بخش تقاضای مردمی
– نوسازی زیرساخت‌های آنلاین
– بهره‌جویی از اقتصاد دیجیتال
– تقویت لجستیک و زنجیره‌تأمین کشور
در شرایط بحرانی تقاضا برای کالای اساسی بیشتر میشود اگر بتوانیم با سیستم‌های توزیع آنلاین، این آرامش را به مردم بدهیم که سرانه مصرفی آنها در انبارها هست، بخش تقاضا جهشی نمی‌کند همچنین در شرایط بحرانی که با ترافیک جاده‌ها و بزرگ‌راه‌ها هستیم، زنجیره تأمین دچار مشکل میشود که میتوان با پیش‌بینی تدابیری در برخی از شهرهای مسافر پذیر این مسئله را مدیریت کرد.
07
مهر, 04
رضاموسایی – کارشناس مرکز پژوهش‌های مجلس در یادداشت پیشرو با مروری بر تأثیر تجربه جنگ تحمیلی 12 روزه بر شرایط اقتصادی کشور موضوع سیستم توزیع هوشمند و لجستیک پایدار؛ شرط تاب آوری اقتصاد را مطرح می‌کند.
